ADMA is een endogene remmer van nitric oxide synthase (NOS), het enzym dat verantwoordelijk is voor de productie van stikstofoxide (NO), een sleutelstof voor de vasculaire toon en endotheel functie. Verhoogde ADMA-niveaus kunnen de beschikbaarheid van stikstofoxide verminderen, wat mogelijk invloed heeft op de verwijding van bloedvaten en de circulatie. Verhoogde concentraties worden in verband gebracht met endotheel dysfunctie en een verstoorde regulatie van de bloedstroom. Lage of evenwichtige ADMA-niveaus duiden doorgaans op een gezonde productie van stikstofoxide en vasculaire functie.

Hoge ADMA-niveaus veroorzaken mogelijk geen directe symptomen, maar kunnen bijdragen aan een verminderde beschikbaarheid van stikstofmonoxide, wat leidt tot een slechte verwijding van de bloedvaten. Na verloop van tijd kan dit zich uiten in vermoeidheid, koude ledematen, verhoogde bloeddruk of tekenen van endotheliale disfunctie.
Het testen van ADMA kan vooral nuttig zijn voor personen met cardiovasculaire risicofactoren zoals hypertensie, hoog cholesterol, diabetes, obesitas of het metabool syndroom. Het kan ook waardevol zijn voor mensen met symptomen van een slechte bloedcirculatie of chronische vermoeidheid van onduidelijke oorzaak.
ADMA-niveaus worden beïnvloed door oxidatieve stress, ontsteking en verminderde methylatie of nierfunctie. Levensstijlfactoren zoals een slecht dieet, roken en gebrek aan lichaamsbeweging kunnen ook ADMA verhogen.
In veel gevallen wel. Het verminderen van oxidatieve stress, het ondersteunen van de endotheelgezondheid en het behouden van een goede nier- en methylatiefunctie kunnen helpen om ADMA-niveaus te normaliseren. Voedingsstoffen zoals L-arginine, L-citrulline, folaat en vitamine B12 zijn betrokken bij processen die verband houden met stikstofoxidesynthese en methylatiebalans.
