Fructose-intolerantie is een aandoening die wordt gekenmerkt door het verminderde vermogen van het lichaam om fructose op te nemen, een suiker die van nature voorkomt in veel fruit, sommige groenten en honing. Deze intolerantie kan spijsverteringsklachten en ongemak veroorzaken na het consumeren van voedingsmiddelen met een hoog fructosegehalte.

Mensen die onverklaarbare spijsverteringsproblemen hebben, vooral na het eten van fruit, zoetstoffen of bewerkte voedingsmiddelen met fructose-maïssiroop, kunnen baat hebben bij een test. Mensen met chronische gastro-intestinale symptomen zoals een opgeblazen gevoel, winderigheid, diarree of buikpijn, vooral als deze symptomen lijken samen te hangen met de inname van fructose, zijn ook goede kandidaten om getest te worden.
Mensen met fructose-intolerantie moeten voedingsmiddelen met veel fructose vermijden of beperken. Hieronder vallen bepaalde fruitsoorten zoals appels, peren en mango's, zoetstoffen zoals honing en agave nectar en producten met fructose-rijke maïssiroop. Ze moeten ook voorzichtig zijn met bepaalde groenten en granen en de etiketten van voedingsmiddelen lezen op verborgen bronnen van fructose.
De belangrijkste behandeling voor fructose-intolerantie is het volgen van een fructosearm dieet. Mensen met fructose-intolerantie moeten hun inname van voedingsmiddelen en dranken met een hoog fructosegehalte beperken, zoals fruit, vruchtensappen, honing en bepaalde zoetstoffen zoals maïssiroop met een hoog fructosegehalte. Ze moeten ook voedingsmiddelen met toegevoegde fructose, sorbitol en mannitol vermijden. Een geregistreerde diëtist kan helpen bij het opstellen van een dieet op maat. Daarnaast kunnen supplementen met spijsverteringsenzymen die fructase bevatten in sommige gevallen worden gebruikt om fructose te helpen afbreken. Het omgaan met fructose-intolerantie omvat meestal zorgvuldige dieetkeuzes en symptoomcontrole om ongemak en spijsverteringsproblemen tot een minimum te beperken.
